حكايات تسيب جوى الزمن علامات
مليان هموم مليان حاجات بالكوم
فى واحد عاش وواحد مات
فى ناس بتتلاقى سلامهم جوع
وناس نشف ريقها خراب فى دموع
كراسى مقلوبه وايه الموضوع
دا عيبنا ولا السكينه سرقانا
فى ناس من الشباك تمد الايد
الحقنا دا الاتوبيس واخدنا بعيد
والدمع فى عنيهم نيران بتقيد
طابور وصخره وعباره غرقانا
اتوبيس وشايل جوى منه هموم
من فينا من هم الحياه معصوم
الطفل خارج وسط دا مصدوم
والشاب من همه بيبقى عجوز
دنيا بقت قاسيه على الغلبان
يدق البيبان يفتح يلاقى بيبان
واقف ونفسه لو يلاقى مكان
كل الكراسى والكنب محجوز
فى ناس بتحلم حلم مش بطال
تموت تموت لكن تموت ابطال
ضحو بحياتهم عشان تعيش اطفال
وناس بتقتل كل حلم يعيش
ما بقاش فى دم بيجرى جوى عروق
ولا حد علشان حد بقى محروق
حتى ال يتمنى يقوم ويسوق
قدامه ميت حاجز ما بيعدش