الحزن جوه العيون
والشكوى فوق الشفايف
والعيشه صعبه ومفيش
واحد مهوش عارف
الظلم صاحى والخلايق
نايمه من خوفها
امتى يا سمرا التقى
واحد مهوش خايف
اصرخ بقى
قطع خيوط الشرنقه
علق حبال المشنقه
لكل شىء بيخوفك
اصرخ بقى
ضليع اوى فى التريقه
وفوق دماغك دقدقه
والدوشه صوتها مكتفك
بنخاف كتير من بعض
ونخاف اوى من الحياه
والوحده مره وكل واحد
وحدته قتلاه
متفرقين مع اننا
مركبنا كان واحد
والسكه واحده
بس برضه
كل خطوه فى أتجاه
اصرخ بقى
قطع خيوط الشرنقه
علق حبال المشنقه
لكل شىء بيخوفك
اصرخ بقى
ضليع اوى فى التريقه
وفوق دماغك دقدقه
والدوشه صوتها مكتفك