كل قلب يروح لحاله...


كل قلب يروح لحاله...
وبكرة هنلاقى مليون بداله...
خلاص ما روحى مش محتاجاله...
ولا بقيت ماشعرى مشتاقاله...
وخليه يسرح ويا خياله...
ويفكر ان روحى تانى اوديهاله...


وزى ما هو عايز يشوف يشوف...
وبكرة مسيرة يرجع من غير كسوف...
لما يتوة وبعدى يحس بخوف...
هيرجع يقولى حضنك هو مكانى...
ولو ماجاش وعايز يبيع بييع...
مهو اول ما يمشى قوام يضيع...


المشاعر مش باينلها جواه مكان...
واكيد مش هامه مهو لو فارقه عنده كان...
اخلص وحب بجد من زمان...
وانا الحكايه هسيبها ومش هفكر فيها عشان...
عشان لما شوفت عنيه بان عليه اللى بان...


وانا فاض بيا بقى ومش هقوله تانى كلام...
وهسيبه وهو حر يعمل اللى عايزة مدام...
مابقتش فارقه معاه عشرة ولا ايام...
وعشان يرجع للى كان .. عايز ييجى كام سنه لقدام

والله شاعرة يا بت يا نونو

تسلمى يا قمر